اي قبله من خاک در خانه تو
بي منت مي مستم ز پيمانه تو
اي قبله من خاک در خانه تو
در دام توام بي زحمت دانه تو
من خسته و بيمارم درمان مني

باز هم آمدی تو بر سر راهم آی عشق میکنی دوباره گمراهم
دردا من جوانی را به سر کردم
تنها از دیار خود سفر کردم
دیریست قلب من از عاشقی سیر است

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم !